Ajla Delkiç Mektubu

SREBRENİTSA’YI HATIRLAMAK
25. YIL DÖNÜMÜ – BOSNA’DAN MEKTUPLAR

Kıymetli Arkadaşım,

Bir öğleden sonra amcam Safet Delkić eve çok özel bir şeyle geldi. İki büyük sarkık kulak gördüğümde mutluluk ve zevkle ciyakladım. O inkar edilemez derecede sevimliydi. Boşuna bir köpek yavrusu için aileme yalvarmıştım ve sonunda bir köpek alma hayalim aşağı yukarı gerçek gibi görünüyordu. Beni bahçede kovalar ve topuklarımı ısırırdı, sarkık bacakları henüz vücuduyla uyumlu değildi. Herkes ailemizin en yeni üyesine bayılırken çok fazla mutluluk ve kahkaha hatırlıyorum. Güzel günlerdi, ama büyülü bir çocukluğun anıları kısa sürede sona erdi.

İlk ölen köpek oldu. Bir gün çok hastalandı ve babam ve amcam veterinerden ilaç istediler ama Müslümanlara ilaç vermediler. Köpeklerin bir dini olduğunu düşünmedim, bu yüzden neden acı çekmek zorunda olduğunu anlamadım. Acılı bir ölümle öldü. Bu sadece bir başlangıçtı. Bosna-Hersek’e yönelik saldırganlık savaşı başladığında, Sırplar memleketim Prijedor’u işgal etti. İlk olarak, Sırp olmayanların hepsini işlerinden kovdular. Bu, Bosna-Hersek’in Sırp olmayan nüfusuna karşı acımasız bir soykırım ve etnik temizlik kampanyasının başlangıcıydı. Korkmuştuk, açtık ve sırada ne olduğunu merak ettik. Amcam, masum bir sivil, ailemin Sırplar tarafından öldürülen bir sonraki üyesiydi. Prijedor’un Sırp olmayan nüfusuna yönelik şiddet ilerledikçe, aile üyelerimin Sırp komşularının ellerinde akıl almaz işkencelere maruz kaldıkları çeşitli toplama kamplarına götürüldüğünü hemen gördüm.

Tarih kendini tekrar etme eğilimindedir ve Holokost’tan kurtulan Elie Wiesel’in bir zamanlar dediği gibi, ölüler ve yaşayanlar için tanık olmalıyız. Hayatta olduğum için minnettarım ve benim kadar şanslı olmayanların hikayelerini yanımda taşıyorum. Artık gerçeklerini söylemek için burada değiller, bu nedenle büyük ya da küçük her eylem, seslerini duyurmak için önemlidir. Sessizlere ses olmak, inkarcıları susturmak görevimizdir. Hikayeler anlatılmak içindir ve bu hikayeler gelecek nesiller için muazzam dersler taşır.

Saygılarımla,
Ajla Delkiç
Prijedor